Het goed presteren van banken, verzekeraars en pensioenfondsen is van groot belang voor hun particuliere en zakelijke klanten. In het bijzonder hun efficiëntie en de mate van concurrentie op de betrokken markten bepalen de prijzen en de kwaliteit van de financiële producten. Met alle herschikkingen in het bankenlandschap is er eens te meer behoefte aan eenduidige analyses van de feiten, voordat de meningen worden gevormd. Omdat efficiëntie en concurrentie niet rechtstreeks zijn waar te nemen, worden zowel in de economische theorie als in de praktijk diverse indirecte simpele indicatoren of modelgebaseerde maatstaven gebruikt. Dit artikel laat zien dat het meten van prestaties van financiële instellingen niet zonder problemen is en dat de kwaliteit van deze indicatoren sterk uiteenloopt. Het gaat na welke methoden de voorkeur verdienen en hoe betere maatstaven kunnen worden ontwikkeld door indicatoren te combineren. Deze worden vervolgens onderworpen aan een voorspelvalidatietoets.